Total KO

Vandaag total KO. Je hebt zo van die dagen dat het allemaal eventjes niet meer gaat. Nog een paar dagen en het is exact 9 maanden geleden that my right leg gave up on me. Een angstig keerpunt in mijn carrière. Nu is de vraag of het na 9 maanden revalidatie nog allemaal volledig in orde gaat komen. We blijven hopen maar het is elke dag, carpe diem, met vallen en opstaan. Gisteren een succesverhaal gehoord van iemand die in een rolstoel terecht was gekomen en na een hernia operatie met 3 protheses opnieuw zijn leven kon hervatten. Het heeft schade toegebracht aan zijn portemonnee maar zijn leven opnieuw verrijkt en dat is wat écht telt. Hij kan snowboarden, sporten, wandelen, uitgaan, zowat alles wat een mens nodig heeft om te voelen dat hij leeft. Het is dus hoopvol afwachten. Maar hoop doet leven en God sta me bij dat hij ook op een dag zo genereus is me mijn leven terug te geven zodat ik weer volop kan genieten.